30 augustus 2023
Graag wil ik de komende dagen wat delen van de schoonheid die we hebben ervaren in Jotunheimen, Noorwegen. Het was een reis om nooit te vergeten. Enerzijds omdat ze mogelijk werd gemaakt door de gemeenschap van mensen die ons al jaren door dik en dun steunt, anderzijds omdat Caroline, Timo en ik nooit eerder zo ondergedompeld zijn geweest in de wildernis.
Hoewel veel foto's goed gelukt zijn, blijven het tweedimensionale weergaven van een landschap waar je als hiker volledig in bent ondergedompeld. Met wat woorden bij de foto's hoop ik ze een beetje tot leven te brengen.
Ik schrijf met een groot gevoel van heimwee, maar ook van rouw. Ik rouw om de schade die de overstromingen kort na onze thuiskomst hebben veroorzaakt. Ik heb geen idee wat de gevolgen zijn geweest voor Jotunheimen, maar eigenlijk maakt dat niet zoveel uit. De schade die en het leed dat je overal ziet, is universeel. Het is een zwart randje om alles wat ik doe.
Toch zit er ook een gouden randje om het zwarte randje: door alle polarisatie heen zie ik mensen liefdevol bezig zijn met het elke dag wat mooier maken van de wereld. Op een gegeven moment maakt het niet meer uit wat er allemaal voor desinformatie wordt verspreid, we gaan het nu zelf zien, zelf leven.
Ik geloof heilig in een mooiere wereld. Ik hoop je de komende dagen er een glimps van mee te kunnen geven.
Groet,Marc, Caroline en Timo
Facebook