14 oktober 2023
Het is in de momenten dat je pijn hebt, dat de dankbaarheid dat je de rest van je leven zo goed als pijnvrij hebt geleefd, het grootst is. Tenminste, dat merk ik nu bij mezelf.
Het kan geen kwaad om die dankbaarheid eens zwart op wit te zetten. Je gezondheid valt je pas op als er iets mis mee is, net als het huishouden je pas opvalt als je het niet doet. Zodra de pijn weer over is, is de kans groot dat ik dat weer voor lief ga nemen. Net als zoveel andere dingen in het leven.
Nu ik zelf pijn heb, vergroot dat mijn compassie met diegenen die wel dag in, dag uit pijn lijden. Zo zijn er ook mensen die in angst leven, door oorlog bijvoorbeeld. Mensen die honger lijden. Mensen die ongewenst dakloos zijn. Mensen die eenzaam zijn. Mensen die ziek zijn. Mensen die in sweatshops moeten werken. Mensen die hun huis niet meer kunnen of durven verlaten. Mensen waarvan je niet weet dat ze lijden, omdat ze het niet durven te uiten.
Dankbaar zijn voor wat je hebt, maakt de wereld mooier. Doordat je dankbaar bent voor wat je hebt, heb je genoeg. Als je genoeg hebt, kun je delen van wat je hebt. Dat geeft overvloed voor zowel de gever als de ontvanger. Als meer mensen genoegen zouden nemen met wat ze hebben, waar zouden sweatshops dan nog voor nodig zijn? Hoe zouden we oorlog kunnen voeren over iets wat tegelijkertijd van niemand en ons allemaal is? Hoe kunnen we dan nog mensen honger laten lijden en tegelijkertijd voedsel weggooien?
Als je eenmaal begint op te noemen waar je allemaal dankbaar voor bent, komt er haast geen einde aan. Dat geeft niet. Laat je dankbaarheid gerust stromen, ze is een hernieuwbare hulpbron: elke dag komt er weer nieuwe dankbaarheid bij. Daar kunnen we met ons allen best dankbaar voor zijn.
Facebook
LinkedIn