16 oktober 2020
Leestijd: ongeveer twee minuten
Als ik een goed mens was, dan zou ik elke dag iets over racisme posten.
Als ik de ernst van de klimaatcrisis in zou zien, dan zou ik dat van de daken schreeuwen.
Als ik wist dat de biodiversiteit achteruit holt, dan zou ik daar mijn leven aan wijden.
Als ik ook maar enig besef zou hebben van de ongelijkheid in de wereld, dan zou ik de straat op gaan om te protesteren.
Als ik wist dat de oceanen vol zaten met plastic, dan zou ik alle dagen plastic gaan rapen.
Als ik me echt bewust was van de vluchtelingenproblematiek, dan zou ik nu vrijwilliger zijn in een kamp.
Als ik mijn ogen durfde te openen voor het dierenleed, dan zou ik iedereen proberen te overtuigen om veganist te worden.
Als ik wist van de open mijnen, dan zou ik alle technologie afzweren.
Als ik wist hoeveel vogels er jaarlijks worden gedood tijdens de vogeltrek, dan zou ik meteen een petitie starten.
Als ik wist hoe ernstig de luchtvervuiling is, dan zou ik alle vervuilers aanklagen.
Als ik wist hoe slecht het ging met de insecten, dan zou ik de overheden daarop aanspreken.
Als ik wist hoe vrouwen in sommige landen worden behandeld, dan zou ik een internationale actie opstarten.
Als ik wist hoe snel de oerbossen verdwijnen, dan zou ik me meteen vastketenen aan een woudreus.
Als ik wist wat voor rommel in dat product zat, dan zou ik het laten staan en de producent erop aanspreken.
Als ik wist hoe de farmaceutische industrie alles beïnvloedt, dan zou ik daar wel vaker over schrijven.
Als ik wist hoeveel energie het internet verbruikte, dan zou ik er geen gebruik meer van maken.
Als ik wist hoeveel satellieten er inmiddels hun baantjes rond de Aarde doen, dan zou ik iedereen vragen al hun draadloze communicatiemiddelen in de ban te doen.
Als je hier iets niet van doet, dan ben je onbewust. Dan ben je een mak schaap dat zich naar de slacht laat leiden.
Toch?
Nee, natuurlijk niet. Iedereen doet datgene waar hij of zij zich toe geroepen voelt. Niemand doet dat perfect. Iedereen klooit maar wat aan. Het ene is een fiasco, het andere is een groot succes. Het ene speelt zich in de schaduwen af, het andere in het spotlicht. Het ene is heel klein, het andere heel groot.
Laten we ophouden elkaar te beoordelen en te veroordelen. Laten we elkaar een schouderklopje geven voor wat we wél goed doen. Omdat er nu zo veel op ons afkomt, is veranderen misschien wel moeilijker dan ooit. Maar het blijft noodzakelijk. We kunnen elkaar door de verandering heen slepen. Daarvoor moeten we elkaar niet steeds wijzen op wat we allemaal fout doen, maar de nadruk leggen op wat we al goed doen. Hoe klein het ook is.
En we moeten ervan doordrongen zijn dat niemand weet wat goed is of fout. Als we vanuit liefde handelen, is in ieder geval de intentie goed. Dat lijkt me een goed begin. Want uiteindelijk kun je alle bovenstaande problemen terugvoeren op onze illusie van afgescheidenheid. Als wij ons één zouden weten met het web van het leven, dan zouden we met de Aarde omgaan als met een geliefde.
Facebook
LinkedIn