1 mei 2023
Het jubileum is een beetje stilletjes aan mij voorbijgegaan, maar in april 2013 gaf ik mijn allereerste bodemcursus. Ik had een enorme angst voor het spreken voor groepen, en vanwege de stress die dat veroorzaakte had ik steeds hoge koorts. Toch heb ik doorgezet, omdat ik het gevoel had dat het thema veel meer aandacht verdiende dan het op dat moment kreeg.
Pas het vijfde cursusweekend lukte het mij om een beetje te ontspannen. Ik ben erg blij dat ik heb doorgezet, want ik heb wel het gevoel dat de cursussen en lezingen mij hebben geholpen om geestelijk gezond te blijven. In de woorden van Charles Eisenstein: "geestelijke gezondheid is een groepsproject".
Ik zou iedereen die net als ik (op het sociaal gebied ontwrichtende af) introvert is, willen aanraden openbaar te gaan spreken. Ik heb het als therapeutisch ervaren. Enerzijds omdat je je zorgen kunt uitspreken en steeds meer verbanden en oplossingen gaat zien, anderzijds omdat je de mensen ontmoet die je moet ontmoeten om gelukkig te kunnen zijn. Het is bovendien zonder meer de snelste manier om te leren.
Nu ik minder lezingen geef om mij op het schrijven en wandelen te kunnen richten, merk ik dat ik bepaalde cursussen en lezingen mis, maar andere niet. Het helpt mij om duidelijker op het netvlies te krijgen waar ik verder mee wil, en waar ik mee wil stoppen. Binnenkort hoop ik samen met Caroline met een geheel nieuw aanbod te komen.
De bodem krijgt nu zoveel aandacht in vergelijking met tien jaar geleden, dat ik wel een stapje terug kan doen. Over het belang van gemeenschappen, integraal denken, biodiversiteit en onderlinge afhankelijkheid is volgens ons nog veel te leren. Het boek dat ik aan het schrijven ben, gaat over deze thema’s en zal hopelijk helpen om ze op de kaart te zetten. Zo niet, dan leer ik zelf veel van het schrijfproces. Een ding is voor mij overduidelijk: er zit een bijzonder hoopvolle boodschap in.
Uiteraard blijft de bodem een belangrijke rol spelen, alleen meer ingebed in alle andere onderwerpen. Omdat ik heel concrete herinneringen heb aan hoe weinig aandacht er tien jaar geleden voor de bodem was, weet ik hoe snel zoiets kan veranderen. Ik ben heel benieuwd hoe de wereld er over tien jaar uitziet!
Facebook
LinkedIn