Verstilling

10 september 2023

We stonden in de tweede week een drietal dagen op dezelfde wildkampeerplek in Jotunheimen, aan de Gjende. De eerste week had zich gekenmerkt door veel sfeerverhogende regen en wind, maar ook korte momenten van zonneschijn. De tweede begon regenachtig, maar nu maakten de wolken steeds meer plaats voor blauwe luchten. De wind werd moe van zichzelf en ging liggen.

Aan het begin van de derde dag was er absolute verstilling. Er waren geen geluiden, alles hield haar adem in. De Gjende was in een spiegel veranderd. Verschillende soorten wolken bewogen zich door de lucht en over de bergen. De zon brak door en bekeek zichzelf in de spiegel. Boven en onder werden één.

Wij vergaapten ons nog een laatste keer aan deze verbijsterend mooie plek die dagenlang onze wastafel, slaapkamer en eetkamer was, maar dan met zuivere lucht. Het was tijd om ons weer een paar kilometer in de richting van de beschaving te bewegen. De vraag rijst: wat heeft die beschaving ons nog te bieden? Hooguit de kans om al die beschaafde mensen te laten zien dat er een mooiere wereld denkbaar is.

We beloven je: we komen terug naar je oevers. Je krijgt opnieuw een kans om onze honger naar schoonheid te stillen en onze dorst naar stilte te lessen. We zullen weer opgelucht ademhalen en wegdromen in je betoverende sprookjeswereld. We beloven het met heel ons hart.

Deze blog elders op internet

Fb Facebook

Lees verder
Vorige blog:
Struikelen over schoonheid
Volgende blog:
Het einde van de regenboog